Gözyaşlarına boğan Emine Bulut yazısı: Anne lütfen ölme!

Kırıkkale’de eski eşi tarafından vahşice katledilen Emine Bulut cinayeti Türkiye’yi yasa soktu. Esra Elönü, henüz 10 yaşında olan küçük kızın önünde gerçekleşen olay hakkında kaleme aldığı yazı ile okuyanları gözyaşlarına boğdu. 

İşte duygu yüklü kaleme alınan o köşe yazısı:

Senden sonra bilmedim an nedir?

Adı evlat olan bir kitabın arasında ağaran saç, annedir.

Bir anne ölüsüyle kalbine kadar acı dolu yavru ceylan. Simsiyah gözlerinden bir gözyaşı atlısı koştu gitti annesinin son bozkırlarından. O ceylandı işte. Kendi halinde güzel dünler biriktirip bir güzel gün alacaktı annesine. Anne toprağında büyümekten başka derdi olmayan, bıraksaydınız bir kenarda yeşerirdi zahmetsiz. Size yük olmayan bir masal kervanına şu yaşında zalimce nice gam yüklediniz.

Üzerinden zalimce en sevdiği battaniyesini çektiniz.

Bir cennet ırmağını yatağından ettiniz. Anne saçlarıyla dolu yastığını başının altından çektiniz.

 En güzel elbiselerini gösterdiği o şefkat aynasını kırdınız.  Kulağına taktığı kirazdan küpeleri çürüttünüz bir gecede.

Taze ekmeğini parçaladınız .. Lapa lapa yağan karını feryadında erittiniz. Ve güneş gören penceresine kanlı perdeleri çektiniz.

Bilmem ki ne istediniz annesinin dalında uyanan hüzün serçesinden.

Anne ipeği o yaşamakla dokunmuş saçlarını dağıttınız bir gecede.

Anne yoksa, yumduğu göz de yok, anne yoksa yunmuş yüz de yok, anne yoksa kapıyı çaldığında her gün gördüğün o taze sesli bülbül de yok, anne yoksa okul bahçesinde onu bekleyen gündüz çiçeği de yok..

Bir anne öldü.

Bir ceylanın, “ Anne saçlarımı tara”

Anne yanında uyuyayım,

Anne beraber göğe bakalım diyerek geçirdiği güzel günlerini

“ Anne lütfen ölme” çığlığına gömen zalimler de yaşamasın.

Tek dileğim budur.

Nice adın olur, nice şanın, nice başarılar yağar üstüne ,

Ama adının önüne öksüzlüğü yığdılarsa 

Sızısı geçmez.

Yara eskir ama sızısı hep taze..